III. ΑΤΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΙΘΟΥΣΑΡΧΗ - ΥΠΕΥΘΥΝΟΥ

Κατά τη διεξαγωγή της έρευνας συλλέχθηκαν και βασικά δημογραφικά και κοινωνικά στοιχεία για τους αιθουσάρχες - υπεύθυνους. Κατά διερευνηθείσα παράμετρο, έχουμε :

  • Α) Φύλο: Το 87,6% των αιθουσαρχών είναι άνδρες και μόνο το 12,4% είναι γυναίκες
  • Β) Ηλικιακή ομάδα: 18 αιθουσάρχες (20%) είναι έως και 40 ετών, γεγονός που φανερώνει την είσοδο νέων ανθρώπων στο επάγγελμα, είτε ως αυτόνομη επιχειρηματική προσπάθεια , είτε ως διαδοχή στην οικογενειακή επιχείρηση, 20 αιθουσάρχες (22,2%) είναι μεταξύ 41 και 50 ετών και 52 αιθουσάρχες (ποσοστό 57,8 %), άνω των 50 ετών, εκ των οποίων μάλιστα οι 21 άνω των 60 ετών. Πρόκειται για παλαιούς επιχειρηματίες που εκμεταλλευόμενοι αποδοτικές μονάδες κατάφεραν ν’ αντιμετωπίσουν την υπάρχουσα κρίση των θερινών κινηματογράφων και να συνεχίσουν επιτυχώς το επάγγελμα.
  • Γ) Οικογενειακή κατάσταση: Το 89% των επιχειρηματιών του χώρου είναι έγγαμοι και μόλις το 11% άγαμοι. Η διαπίστωση αυτή συνδέεται ευθέως και με τον έντονα οικογενειακό χαρακτήρα που έχουν οι κινηματογραφικές επιχειρήσεις, εφ’ όσον σε πολλές απ’ αυτές υπάρχει μεταβίβαση της διαχείρισης από τους γονείς στα παιδιά (κυρίως στις συνοικιακές). Η προοπτική συνέχισης της λειτουργίας της επιχείρησης από τα παιδιά φαίνεται πάντως να μειώνεται, εφόσον 14 αιθουσάρχες (από τους 60 που έχουν παιδιά) δηλώνουν ότι θα υπάρξει διαδοχή τέτοιου τύπου (ποσοστό 23,35). Από τους 14 προαναφερόμενους αιθουσάρχες, οι 6 έχουν επιχειρήσεις οικογενειακού χαρακτήρα.

    Δ) Γραμματικές γνώσεις: Το επίπεδο εκπαίδευσης των αιθουσαρχών - υπευθύνων, σε γενικές γραμμές είναι υψηλό εφ’ όσον το ποσοστό απόφοιτων Ανώτατης και Ανώτερης εκπαίδευσης είναι 27,7% έναντι 8,5% του αντίστοιχου του γενικού πληθυσμού. Το ποσοστό βέβαια επηρεάζεται από την ύπαρξη των Δημοτικών κινηματογράφων διότι από τους 26 συνολικά αιθουσάρχες - υπεύθυνους που έχουν Ανώτερη - Ανώτατη εκπαίδευση, οι 11 είναι υπεύθυνοι των δημοτικών κινηματογράφων

    Ε) Χρόνος εισόδου στον κλάδο: Το 25,0% των επιχειρηματιών του κλάδου έχει εισέλθει σ’ αυτόν προ τεσσαρακονταετίας και άνω (έως και το 1955) αποτελώντας το ιστορικό τμήμα του χώρου, που βίωσε όλες τις κυμάνσεις ακμής και παρακμής των θερινών κινηματογράφων. 32 επιχειρηματίες (ποσοστό 33,3%) εισέρχονται στον κλάδο μεταξύ των ετών 1955 - 1970, χρονική περίοδο που οι θερινοί κινηματογράφοι διέρχονται την μέγιστη ακμή τους, αποτελώντας τον προσφιλέστερο ίσως τρόπο αναψυχής σε ατομικό, οικογενειακό και κοινωνικό επίπεδο. 19 άτομα (ποσοστό 19,8%) αρχίζουν την ενασχόλησή τους με τους θερινούς κινηματογράφους μεταξύ των ετών 1971 - 1985 και τέλος 21 αποτελούν το νέο αίμα του κλάδου (ποσοστό 21,9%) εισερχόμενοι από το 1986 έως το 1993.

    •

    Βεβαίως από τους 21 εισελθόντες μεταξύ των ετών 1986 - 93 οι 17 είναι υπεύθυνοι των Δημοτικών κινηματογράφων ( 12 προερχόμενοι από τον ίδιο το Δήμο και 5 επιχειρηματίες που ενοικίασαν-ανέλαβαν τη διαχείριση Δημοτικών κινηματογράφων).

    Είναι πάντως χαρακτηριστική η διαφοροποίηση που έχει επέλθει τα τελευταία χρόνια στην δομή της επιχείρησης που εκμεταλλεύεται θερινό κινηματογράφο, εάν συνεκτιμηθεί ότι κατά την 10ετία 1985 - 94 εισήλθαν στον κλάδο 39 νέα επιχειρηματικά σχήματα , εκ των οποίων τα 22 οργανωμένες επιχειρήσεις με έμμισθο απασχολούμενο προσωπικό (ποσοστό 56,4 %), τα 12 είναι δημοτικές επιχειρήσεις (ποσοστό 30,7%) και μόνον 5 (ποσοστό 12,8 %) είναι οικογενειακές επιχειρήσεις.

    Εκτιμάται πως τον σταδιακό εκτοπισμό των εκμεταλλεύσεων οικογενειακού χαρακτήρα επιφέρουν δύο κυρίως παράμετροι:

    1. Μειώνονται οι συνοικιακοί κινηματογράφοι (πλην των περιπτώσεων που τους έχουν επαναλειτουργήσει οι Δήμοι), στους οποίους συχνότερο ήταν το φαινόμενο της οικογενειακού τύπου επιχείρησης.
    2. Αυξάνονται οι απαιτήσεις επιχειρηματικότητας και ανταγωνιστικής δυνατότητας των επιχειρηματιών - διαχειριστών θερινών κινηματογράφων, με αποτέλεσμα να κυριαρχούν στο χώρο οι οργανωμένες επιχειρήσεις και μάλιστα οι εκμεταλλευόμενες περισσότερους από έναν θερινούς κινηματογράφους (ενδεχομένως δε και χειμερινούς), οι οποίες κατά τεκμήριο ν’ μπορούν ν’ ανταποκριθούν επαρκέστερα στα νέα δεδομένα του χώρου.