Πολιτικές για την έρευνα και την εκπαίδευση στη δεκαετία του 1950: H συμβολή των διεθνών οργανισμών στη δημιουργία θεσμών και υποδομών

Το κυρίαρχο αφήγημα των δύο αυτών μεταπολεμικών δεκαετιών (50 και 60) συναρτάται με τις προσπάθειες εκσυγχρονισμού της ελληνικής κοινωνίας καθώς και των θεσμών και υποδομών της κυρίως μέσα από μηχανισμούς οικονομικής , τεχνολογικής και εκπαιδευτικής μεταβίβασης που οι διεθνείς οργανισμοί της παρέχουν. Οργανισμοί που συγκροτήθηκαν στο τέλος του 2ΠΠ με την προοπτική ανασυγκρότησης ενός καθημαγμένου κόσμου. Ειδικότερα θα παρουσιαστεί το πλαίσιο εντός του οποίου θεμελιώνονται οι διεθνείς αυτοί θεσμοί, τις παροχές που προσφέρουν για την ανασυγκρότηση της χώρας και πως επηρεάζουν την εφαρμογή πολιτικών στους τομείς της εκπαίδευσης και της κοινωνικής εμπειρικής έρευνας.