Κατανάλωση και Καταναλωτισμός σε συνθήκες κρίσης: Ρεπερτόρια καταναλωτικής δράσης και λόγου

Στο βιβλίο αυτό επιχειρούμε να ανασυνθέσουμε και να ερμηνεύσουμε κριτικά κάποια βασικά «ρεπερτόρια καταναλωτικής δράσης και λόγου» των μεσοστρωματικών υποκειμένων της έρευνας. Πρόκειται για αυτά τα πολιτισμικά ρεπερτόρια τα οποία αξιοποιούν τα υποκείμενα για να οργανώσουν, να επιτελέσουν και να δικαιολογήσουν τις πρακτικές κατανάλωσης. Μέσα από την ανάλυση επιχειρήσαμε να αναδείξουμε εμπεδωμένους τρόπους καταναλωτικής δράσης και τις μορφές (συνειδητής και ασυνείδητης) γνώσης, ήτοι τα σχήματα πρόσληψης, αποτίμησης και κατανόησης, τις αξίες, τους στόχους και τα καθήκοντα που υποστηρίζουν και προσανατολίζουν τους τρόπους δράσης καθώς και τους τρόπους του συναισθάνεσθαι και του επιθυμείν που διαπλέκονται με αυτούς τους τρόπους καταναλωτικής δράσης. Επίσης, αναδείξαμε τα ερμηνευτικά σχήματα που επικαλούνται και αξιοποιούν τα υποκείμενα για να δικαιολογήσουν αλλά και για να κατανοήσουν και να διαυγάσουν τις καταναλωτικές τους πρακτικές. Όπως και επιχειρήσαμε να εντάξουμε τα ρεπερτόρια αυτά στο ιστορικό συμφραζόμενό τους, αποβλέποντας έτσι στην ανάδειξη των επιδράσεων των υλικών συνθηκών διαβίωσης των υποκειμένων και των θεσμικών λόγων, τεχνικών και πρακτικών ως προς τη διαμόρφωση αυτών των «ρεπερτορίων καταναλωτικής δράσης και λόγου». Μέσα από αυτά τα μεθοδολογικά μονοπάτια επιχειρήσαμε να δώσουμε μια απάντηση σε ένα κομβικής (πολιτισμικής, και όχι μόνο βέβαια) σημασίας ερώτημα, το οποίο ήταν και το εναρκτήριο, εν πολλοίς, ερώτημα αυτής της έρευνας: Σε μια περίοδο οικονομικής κρίσης, αλλά και μετέπειτα, αναπαράγεται, τροποποιείται ή απονομιμοποιείται ο καταναλωτισμός, ένα πολιτισμικό ήθος που άρχισε να καλλιεργείται από τη δεκαετία του 1960, να μορφοποιείται στη δεκαετία του 1980 και να ανάγεται σε μεσοστρωματικό τρόπο ζωής και να οξύνεται από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 και εντεύθεν, τουλάχιστον μέχρι την εκδήλωση της ελληνικής οικονομικής κρίσης του 2009/2010;