Πολεοδόμηση και κατανομή ιδιωτικού και δημόσιου χώρου στην περίπτωση της παράκτιας ζώνης Ανατολικής Αττικής

Στο πλαίσιο του ερευνητικού έργου «Πολεοδόμηση και δημόσιοι χώροι στα Ανατολικά Παράλια της Αττικής: η γέννηση μιας προβληματικής ‘πόλης’» που υλοποιήθηκε στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών, η διερεύνηση της παράκτιας περιοχής της Ανατολικής Αττικής  έδειξε ότι, καθώς εντείνεται η αστικοποίηση των πρώην παραθεριστικών περιοχών, αναδύονται οι δυσχέρειες της εφαρμογής των πολεοδομικών εργαλείων λόγω της προϋφιστάμενης οργάνωσης και δομής του οικιστικού ιστού αλλά και της συνέχισης πρακτικών δόμησης μη συμβατών με τις προθέσεις του σχεδιασμού. Η διερεύνηση της οικιστικής ανάπτυξης των τελευταίων δεκαετιών, σε οριοθετημένες περιοχές δεύτερης κατοικίας οι οποίες εντάχθηκαν στο σχέδιο πόλης με την εφαρμογή των μηχανισμών πολεοδόμησης και πολιτικής γης που καθορίστηκαν στη δεκαετία 1980 στην Ελλάδα, έδειξε ότι υπάρχει στενή σχέση του άναρχου χαρακτήρα της προηγούμενης οικιστικής ανάπτυξης με τη δημιουργία ‘νέας’ ευρύτερης χωροταξικής περιοχής ιδιότυπης περιαστικής ανάπτυξης, με μίξη προαστιακών εκφάνσεων και αγροτικών και τουριστικών δραστηριοτήτων. Μελετήθηκε ειδικότερα η διαμόρφωση των δημόσιων ανοιχτών χώρων και αξιολογήθηκε η χωρική και κοινωνική λειτουργία τους, στην ευρύτερη παράλια περιοχή της Ανατολικής Αττικής .Στο άρθρο παρουσιάζονται ορισμένα από τα ευρήματα του προαναφερόμενου έργου σχετικά με τη εξέλιξη της οικιστικής ανάπτυξης και ειδικότερα της εφαρμογής του Ν.1337/1983, ως μελέτη περίπτωσης αναφορικά με την κατανομή του ιδιωτικού και δημόσιου χώρου που επιτυγχάνεται στο σύνολο της έκτασης των πολεοδομικών ενοτήτων πρώτης και δεύτερης κατοικίας της περιοχής μελέτης.