Χρήση των φυσικών χώρων Αθήνας - ένας δείκτης ποιότητας ζωής των κατοίκων της πόλης

Η εισήγηση παρουσίασε τη θέση, τη μεθοδολογία, συμπεράσματα και ευρήματα της επιτόπιας έρευνας σχετικά με τη χρήση  που γίνεται σήμερα στους ανοιχτούς δημόσιους χώρους της πόλης της Αθήνας   ως υπόθεση ότι αυτή η διερεύνηση μπορεί να αποτελέσει ικανοποιητικό εμπειρικό υπόβαθρο για τη διερεύνηση της σχέσης των κατοίκων με τους φυσικούς χώρους της πόλης τους. Η παράθεση των στοιχείων έδειξε ότι στο έργο επιχειρήθηκε να κατανοηθεί η λειτουργία των φυσικών χώρων της Αθήνας μέσα από τη χωρική και ανθρωπολογική κυρίως διάσταση. Ωστόσο, η διάθεση οικολογικής θεώρησης, που συνόδευσε την αρχική πρόθεση της εργασίας, μετατοπίστηκε, μέσα από τις επιμέρους διερευνήσεις προς μια περισσότερο κοινωνιολογική θεώρηση επικεντρωμένη στη χρήση του δημόσιου χώρου.Οι αστικοί ανοιχτοί χώροι και ιδιαίτερα αυτοί που συμμετέχουν στο φυσικό περιβάλον μιας πόλης συσχετίζονται, κατά γενικό κανόνα, με την ποιότητα ζωής στο σύγχρονο περιβάλλον, σαν μια απόρροια του τρόπου ζωής και της κοινωνίας που παράγει τις δραστηριότητες και τους χώρους. Η έρευνα τεκμηριώνει ότι για την Αθήνα η χρήση των χώρων αυτών είναι μέρος του τρόπου ζωής για ένα μεγάλο μέρος των κατοίκων της πόλης. Οι φυσικοί χώροι της Αθήνας -παραλιακοί ανοιχτοί χώροι, πάρκα, λόφοι, αλσήλια, κτλ- χρησιμοποιούνται από ένα ευρύ κοινό, με ευρύ φάσμα κοινωνικο-δημογραφικών χαρακτηριστικών. Η χρήση των φυσικών χώρων συμμετέχοντας στον τρόπο ζωής των Αθηναίων, με τρόπο ενδεικτικό για την ποιότητα ζωής τους, ανάγεται σε ένα διαχρονικό "πεδίο" αναπαραγωγής κοινωνικών, πολιτισμικών και ιστορικών προτύπων των κατοίκων του "τόπου" όπως μπορεί να εννοηθεί ο τόπος της πόλης της Αθήνας.